نگاهی به پشت پرده لغو کنسرت بزرگ همایون شجریان از زبان معاونت فرهنگی و اجتماعی شهرداری تهران
رویایی که در پیچوخم ناهماهنگیها متوقف ماند
وعدهی برگزاری کنسرت خیابانی همایون شجریان در میدان آزادی که قرار بود جمعه ۱۴ شهریور، طنینانداز شود، در نهایت به دلیل آنچه «ناهماهنگی میان دستگاههای مسئول و محدودیتهای اجرایی» خوانده شد، به سرانجام نرسید. این رویداد، که در ابتدا قرار بود سرآغازی بر مجموعهای از اجراهای خیابانی با حمایت وزارت ارشاد باشد، در عمل به تنها گزینهی نهایی تبدیل شد و ایدهی اجراهای دیگر در حد پیشنهاد باقی ماند.
محمدامین توکلیزاده، معاون فرهنگی و اجتماعی شهرداری تهران، در تشریح دلایل این اتفاق گفت: «مسئولیت برگزاری نیز بر عهده معاونت هنری وزارت ارشاد است. در ابتدا تصور میشد که هماهنگیهای لازم صورت گرفته؛ اما بررسیهای بعدی نشان داد که مصوبه نهایی شورای تأمین هنوز ابلاغ نشده و دستگاههای ذیربط، آمادگی کامل برای میزبانی چنین رویدادی در میدان آزادی را ندارند.»
او با تأکید بر اینکه شهرداری از ابتدای کار آمادگی خود را اعلام کرده بود، افزود: «حتی پیشنهاد دادیم در صورتی که شرایط در میدان آزادی مهیا نیست، سالن دوازدههزار نفری ورزشگاه آزادی بهشکل رایگان در اختیار برگزارکنندگان قرار گیرد.» با این حال، وی تصریح کرد که رویدادی با این ابعاد نیازمند زمانبندی دقیق و هماهنگیهای گستردهتری است تا از بروز هرگونه چالش پیشگیری شود.
شهرداری برای برگزاری این رویداد در فضایی مناسب و درخور شأن مردم، آماده است؛ اما این امر مستلزم هماهنگی کامل دستگاههاست.
توکلیزاده با اشاره به تجربههای موفق پیشین شهرداری در چهار سال گذشته، یادآور شد که برگزاری جشنهای بزرگ ملی و مذهبی با حضور هنرمندان و فعالان فرهنگی، «نتیجهی ماهها برنامهریزی دقیق و همکاری نزدیک میان نهادها و تشکلهای مردمی» بوده است که با هدف ایجاد فضایی شاد و امن برای خانوادهها صورت گرفته است.
روایت تماسها و هماهنگیهای دقیقه نودی
به گفتهی معاون شهردار، داستان این هماهنگی از روز دوشنبه، ۱۰ شهریور، یعنی تنها سه روز پیش از تاریخ مقرر برای کنسرت، آغاز شد. ابتدا یکی از همکاران پیشین معاونت اجتماعی از تصمیم برای برگزاری چند شب کنسرت در میدان آزادی خبر داد و اندکی بعد، مشاور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی نیز در تماسی مشابه، خواستار همکاری شهرداری منطقه ۹ شد.
توکلیزاده میگوید: «با توجه به فرصت بسیار کوتاه، تصور من این بود که تمام مقدمات قانونی و مجوزهای لازم پیشاپیش فراهم شده است.» اما تنها ساعتی بعد مشخص شد که این موضوع بهتازگی در دستور کار شورای تأمین استانداری تهران قرار گرفته و هنوز هیچ مصوبهی قطعی برای آن صادر نشده است.
نقش شورای تأمین و چالشهای اجرایی
عصر روز سهشنبه، مصوبهی شورای تأمین به شهرداری ابلاغ شد. بر اساس این مصوبه، شهرداری منطقه ۹ موظف بود نظر کارشناسی خود را دربارهی امکانسنجی برگزاری کنسرت در میدان آزادی یا ورزشگاه آزادی اعلام کند.
پاسخ کارشناسی شهرداری روشن بود: به دلیل محدودیتهای زمانی و پیچیدگیهای اجرایی، میدان آزادی گزینهی مناسبی برای میزبانی در چنین بازهی کوتاهی نیست. در نتیجه، گزینهی دوم، یعنی ورزشگاه آزادی با بلیت رایگان، بهعنوان راهحل جایگزین پیشنهاد شد.
توکلیزاده تأکید میکند که بسیاری از مسئولان دولتی نیز معتقد بودند که معاونت هنری وزارت ارشاد میبایست فرآیند هماهنگی را دستکم از یک ماه قبل آغاز میکرد. او میگوید: «از سر دلسوزی و برای تأمین شرایطی ایمنتر و شایستهتر، پیشنهاد دادم که زمان برگزاری برنامه یک هفته به تعویق بیفتد.»
گفتوگوی مستقیم با تیم هنری شجریان
با پیشنهاد برخی مسئولان، گفتوگویی مستقیم میان توکلیزاده و خانم سحر فروزان، مدیر برنامههای همایون شجریان صورت گرفت. معاون شهردار در این باره توضیح داد: «در ابتدای این گفتگو، از اقدام ملی و میهنپرستانه جناب آقای شجریان قدردانی کردم و سپس مشورتهایی فنی در خصوص تمهیداتی مانند سیستم صوتی و پخش تصاویر ارائه شد.» او بار دیگر یادآور شد که مسئولیت اصلی بر عهده وزارت ارشاد بوده و متأسفانه پیشبینی دقیقی از حجم جمعیت مشتاقی که در کنسرت حضور مییافتند، انجام نشده بود.
وی در پایان، ضمن قدردانی مجدد از «ایستادگی همایون شجریان در برابر هجمهها»، این نگاه والا را در خاطر ملت ایران ماندگار دانست و بر ضرورت همافزایی بیندستگاهی برای برگزاری رویدادهای بزرگ فرهنگی تأکید کرد.
رویای کنسرتی برای مردم: پیشینه و موانع
ایدهی برگزاری کنسرت خیابانی، رویایی دیرینه برای همایون شجریان بود که به گفتهی خودش هشت سال برای تحقق آن تلاش کرده بود. این کنسرت قرار بود کاملاً رایگان و بدون بلیتفروشی، با حمایت مالی حامیان خصوصی برگزار شود و خود شجریان نیز اعلام کرده بود که هیچ دستمزدی دریافت نخواهد کرد؛ چرا که هدف اصلی، ایجاد شور و نشاط اجتماعی برای مردم بود.
لغو این رویداد، بازتاب گستردهای در فضای رسانهای و اجتماعی داشت. تحلیلها نشان میدهد که نگرانی اصلی نهادهای مسئول، نه محتوای برنامه، بلکه چالش مدیریت جمعیت عظیم پیشبینیشده در فضای باز میدان آزادی بود؛ امری که ساماندهی آن در مدت زمان کوتاه، تقریباً ناممکن به نظر میرسید و نظر شورای تأمین استان را نیز با خود همراه نکرده بود. از همین رو، پیشنهاداتی مبنی بر تغییر مکان یا تعویق برنامه مطرح شد تا فرصت کافی برای آمادهسازی زیرساختها و هماهنگیهای لازم فراهم آید.
واکنشها و چشمانداز آینده
سخنگوی دولت در واکنش به این اتفاق گفت: «این کنسرت میتوانست فرصتی مغتنم برای نشاط و انسجام اجتماعی باشد، اما برخی دستگاهها به دلیل احتمال استقبال وسیع مردم، ملاحظاتی داشتند.»
همایون شجریان نیز در نشست خبری خود، با اشاره به اینکه از ابتدا بروز چنین مشکلاتی را پیشبینی میکرده، تأکید کرد که برگزاری رویدادی با این عظمت، نیازمند جلسات هماهنگی دقیقتر و زودهنگامتری بود.
ماجرای لغو کنسرت خیابانی همایون شجریان، یک بار دیگر این نکته را آشکار ساخت که برگزاری رویدادهای امیدبخش و مردمی، بیش از هر چیز به برنامهریزی دقیق، زیرساختهای آماده، و مهمتر از همه، همافزایی کامل میان نهادهای مسئول نیازمند است. شهرداری تهران همچنان بر آمادگی خود برای میزبانی از چنین برنامههایی در زمان و مکان مناسب تأکید دارد و شاید این رویای بزرگ، در آیندهای نزدیک، به شکلی شایستهتر به واقعیت بپیوندد.
